Ze świata

Komentarz

Skrzywiony obraz

Ostatnio Brytyjczycy przekonali się o tym, jak bardzo skrzywiony może być medialny obraz jednego czy drugiego człowieka. Ocena osoby na podstawie tego, co pokazują w telewizji, mówią w radiu czy co można przeczytać w gazetach, jest bardzo ryzykowna. Media nie są oknem na świat ani lustrem, w którym wiernie odbija się rzeczywistość. Kto tego nie wie lub nie chce wiedzieć, zazwyczaj błędnie ocenia zdarzenia i osoby. Taka krzywda często spotyka Benedykta XVI i potrzeba dopiero pielgrzymki, osobistego spotkania, aby ludzie przekonali się, że medialny obraz Papieża jest zwykłą karykaturą. I jeszcze jedno. Kolejne pomyłki nie są nauczką dla samozwańczych ekspertów. Przed pielgrzymkami Papieża zawsze przepowiadają małe zainteresowanie, a później dziwią się na widok rzesz ludzi, którzy chcą się spotkać z Papieżem. Oni niczego już się nie nauczą. Z jednego powodu. Nie chcą się nauczyć. Pozostaje mieć nadzieję, że kiedyś ludzie powiedzą: dość i mimo przyzwyczajeń, które są drugą naturą człowieka, przestaną kupować daną gazetę i oglądać ulubiony kanał telewizyjny!

Ks. Paweł Rozpiątkowski

USA

Zwycięstwo życia

Reklama

Dzięki grupie senatorów, pod wodzą republikanów Mitcha McConnella z Kentucky i Johna McCaina z Arizony, senat USA odrzucił 21 września projekt ustawy, który miała umożliwić finansowanie aborcji z pieniędzy podatników w bazach wojskowych armii amerykańskiej. Koalicja obrońców życia w senacie sprawiła, że proaborcyjnym oponentom zabrakło 4 głosów, by propozycja stała się prawem.
Zmiany chce wprowadzić obóz Partii Demokratycznej pod postacią tzw. poprawki Burrisa. Charmaine Yoest - szefowa organizacji pro-life Amerykanie Zjednoczeni dla Życia (AUL) uznała, że dzięki twardej postawie senatorów plany przedstawicieli przemysłu aborcyjnego doznały poważnego uszczerbku, a poprawka Burrisa ma szansę wylądować w koszu.
Ostatnio do senatu wpłynął list protestacyjny od około 200 lekarzy służących w siłach zbrojnych USA. Sprzeciwiają się oni prawu legalizującemu urządzanie ośrodków aborcyjnych w szpitalach amerykańskich baz wojskowych. Jak podkreślają, jeśli prawo wejdzie w życie, lekarze wojskowi, których obowiązuje posłuszeństwo wobec rozkazów, nie będą mogli odmówić przeprowadzenia aborcji, powołując się na klauzulę sumienia.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Rada Europy

Przeciwko klauzuli sumienia

Rada Europy chce ograniczyć możliwość sprzeciwu sumienia pracowników służby zdrowia. Projekt rezolucji i rekomendacji pt. „Dostęp kobiet do legalnych świadczeń medycznych: problem nieuregulowanego korzystania ze sprzeciwu sumienia” będzie dyskutowany na posiedzeniu Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy 7 października w Strasburgu.
Projekt wzywa państwa członkowskie do zobligowania świadczeniodawców usług medycznych do zapewnienia - mimo obiekcji własnego sumienia - takiego leczenia, do którego pacjent ma prawo. Dotyczy to zwłaszcza „dziedziny zdrowia reprodukcyjnego” kobiet, a więc aborcji, ale także np. sztucznego zapłodnienia i sterylizacji. Raport wyjaśniający, autorstwa socjalistki Christine McCafferty z Wielkiej Brytanii, wspomina również o eutanazji.

Ludzie

Kard. Peter Turkson

Szef watykańskiej delegacji na ONZ-towski szczyt o Milenijnych Celach Rozwoju - przewodniczący Papieskiej Rady „Iustitia et ax” kard. Peter Turkson stwierdził, że wszelkie próby wykorzystywania Milenijnych Celów Rozwoju, by szerzyć i narzucać egoistyczne style życia, czy co gorsza politykę demograficzną, jako tani środek do zmniejszenia liczby ubogich, to zła wola i krótkowzroczność. - Mówię to nie tylko jako zwierzchnik religijny, ale również Afrykańczyk i człowiek pochodzący z biednej rodziny - dodał ghański purpurat. Wyraził niepokój Stolicy Apostolskiej powtarzanymi w dokumencie końcowym spotkania wyrażeniami „zdrowie seksualne i reprodukcyjne” czy „planowanie rodziny”. To kontrowersyjne terminy, często rozumiane jako obejmujące również dostęp do aborcji i antykoncepcji. Wśród przeszkód w rozwoju kard. Turkson wymienił: nieuczciwość i nieodpowiedzialność agentów finansowych, nadmierny nacjonalizm, stare i nowe ideologie, wzbudzanie konfliktów, nielegalny handel ludźmi, narkotykami czy surowcami.

Cudzysłów

Nie chcemy komunizmu, gdyż sprzeciwia się on prawom, które mamy zagwarantowane w konstytucji, oraz zniewala życie człowieka.
Kard. Jorge Urosa Savino, arcybiskup Caracas, Wenezuela

Krótko

Sekretarz ONZ Ban Ki Mun ogłosił początek kampanii zbierania pieniędzy na walkę z biedą na świecie. Zapowiedział, że zebrane do 2015 r. środki pozwolą uratować życie 16 mln ludzi.

Rosyjski Międzypaństwowy Komitet Lotniczy (MAK), badający katastrofę smoleńską, twierdzi, że przekazał już stronie polskiej wszystkie dokumenty. Strona polska nadal jednak nie ma dokumentów lotniska Smoleńsk-Siewiernyj, a także raportu z oblotu wykonanego 15 kwietnia 2010 r. Coraz więcej przedstawicieli rodzin ofiar zastanawia się nad ekshumacją swoich bliskich.

Prokuratura rosyjska oficjalnie wystąpiła do władz naszego kraju o ekstradycję szefa emigracyjnego rządu Czeczenii Achmeda Zakajewa, który już raz został zatrzymany na polecenie prokuratury, ale sąd nie zgodził się na areszt. Teraz ma być w Polsce z racji kongresu czeczeńskiego.

Polskiemu wiceambasadorowi Piotrowi Marciniakowi przedstawiciel rosyjskiej Prokuratury Generalnej wręczył 20 tomów akt śledztwa nr 159, czyli tzw. śledztwa katyńskiego. Pakiet dokumentów zawiera m.in. rozporządzenia o skierowaniu Polaków do obozów, listy jeńców, protokoły przesłuchań i innych działań śledczych, historie chorób i akty pochówku.

Z litewskich ulic mogą zniknąć ich dwujęzyczne nazwy. Walkę z podwójnym nazewnictwem poparł premier tego kraju Andrus Kubilius.

Przyjęte przez parlament europejski rozporządzenie zobowiązuje państwa członkowskie do uwolnienia swoich rezerw i pomocy państwu, któremu ktoś odetnie dostawy gazu.

Tylko 40 proc. wyborców wzięło udział w elekcji parlamentarnej w Afganistanie. Resztę skutecznie wystraszyła propaganda talibów. Wyniki wyborów mają być podane pod koniec października.

Dwóch chrześcijan stanęło przed algierskim sądem za nieprzestrzeganie postu muzułmańskiego.

Jest szansa, że 33 uwięzionych od kilku tygodni pod ziemią chilijskich górników uda się wydostać znacznie wcześniej niż przewidywano. Dzięki zastosowaniu nowej technologii odwiert ratunkowy można prawdopodobnie wykonać w ciągu kilkunastu dni.

Strony informacyjne opracowano na podstawie doniesień korespondentów własnych, wiadomości Radia Watykańskiego, KAI i BP KEP.

Drodzy bracia i siostry, W ostatnich katechezach widzieliśmy, jak czytanie i rozważanie Pisma Świętego w modlitwie osobistej i wspólnotowej otwierają na słuchanie Boga, który do nas mówi i rozbudzają światło, aby zrozumieć teraźniejszość. Dzisiaj chciałbym mówić o świadectwie i modlitwie pierwszego męczennika Kościoła, św. Szczepana, jednego z siedmiu wybranych do posługi miłości względem potrzebujących. W chwili jego męczeństwa, opowiedzianej w Dziejach Apostolskich, ujawnia się po raz kolejny owocny związek między Słowem Bożym a modlitwą. Szczepan został doprowadzony przed trybunał, przed Sanhedryn, gdzie oskarżono go, iż mówił, że „Jezus Nazarejczyk zburzy...[świątynię] i pozmienia zwyczaje, które nam Mojżesz przekazał” (Dz 6, 14). Jezus podczas swego życia publicznego rzeczywiście zapowiadał zniszczenie świątyni Jerozolimskiej: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo” (J 2,19). Jednakże, jak zauważył św. Jan Ewangelista, „On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus” (J, 21-22). Mowa Szczepana przed trybunałem, najdłuższa w Dziejach Apostolskich, rozwija się właśnie na bazie tego proroctwa Jezusa, który jako nowa świątynia inauguruje nowy kult i zastępuje ofiary starożytne ofiarą składaną z samego siebie na krzyżu. Szczepan pragnie ukazać, jak bardzo bezpodstawne jest skierowane przeciw niemu oskarżenie, jakoby obalał Prawo Mojżesza i wyjaśnia swoją wizję historii zbawienia, przymierza między Bogiem a człowiekiem. Odczytuje w ten sposób na nowo cały opis biblijny, itinerarium zawarte w Piśmie Świętym, aby ukazać, że prowadzi ono do „miejsca” ostatecznej obecności Boga, jakim jest Jezus Chrystus, a zwłaszcza Jego męka, śmierć i Zmartwychwstanie. W tej perspektywie Szczepan odczytuje też swoje bycie uczniem Jezusa, naśladując Go aż do męczeństwa. Rozważanie Pisma Świętego pozwala mu w ten sposób zrozumieć jego misję, jego życie, chwilę obecną. Prowadzi go w tym światło Ducha Świętego, jego osobista, głęboka relacja z Panem, tak bardzo, że członkowie Sanhedrynu zobaczyli jego twarz „podobną do oblicza anioła” (Dz 6, 15). Taki znak Bożej pomocy, przypomina promieniejące oblicze Mojżesza, gdy zstępował z góry Synaj po spotkaniu z Bogiem (por. Wj 34,29-35; 2 Kor 3,7-8). W swojej mowie Szczepan wychodzi od powołania Abrahama, pielgrzyma do ziemi wskazanej przez Boga, którą posiadał jedynie na poziomie obietnicy. Następnie przechodzi do Józefa, sprzedanego przez braci, którego jednak Bóg wspierał i uwolnił, aby dojść do Mojżesza, który staje się narzędziem Boga, aby wyzwolić swój naród, ale napotyka również wielokrotnie odrzucenie swego własnego ludu. W tych wydarzeniach, opisywanych przez Pismo Święte, w które Szczepan jest, jak się okazuje religijnie zasłuchany, zawsze ujawnia się Bóg, który niestrudzenie wychodzi człowiekowi naprzeciw, pomimo, że często napotyka uparty sprzeciw, i to zarówno w przeszłości, w chwili obecnej jak i w przyszłości. W tym wszystkim widzi on zapowiedź sprawy samego Jezusa, Syna Bożego, który stał się ciałem, który - tak jak starożytni Ojcowie - napotyka przeszkody, odrzucenie, śmierć. Szczepan odwołuje się zatem do Jozuego, Dawida i Salomona, powiązanych z budową świątyni Jerozolimskiej i kończy słowami proroka Izajasza (66, 1-2): „Niebiosa są moim tronem, a ziemia podnóżkiem nóg moich. Jakiż to dom możecie Mi wystawić i jakież miejsce dać Mi na mieszkanie? Przecież moja ręka to wszystko uczyniła” (Dz 7,49-50). W swoim rozważaniu na temat działania Boga w historii zbawienia, zwracając szczególną uwagę na odwieczną pokusę odrzucenia Boga i Jego działania, stwierdza on, że Jezus jest Sprawiedliwym zapowiadanym przez proroków; w Nim sam Bóg stał się obecny w sposób wyjątkowy i ostateczny: Jezus jest „miejscem” prawdziwego kultu. Szczepan przez pewien czas nie zaprzecza, że świątynia jest ważna, ale podkreśla, że „Najwyższy jednak nie mieszka w dziełach rąk ludzkich” (Dz 7, 48). Nową, prawdziwą świątynią, w której mieszka Bóg jest Jego Syn, który przyjął ludzkie ciało. To człowieczeństwo Chrystusa, Zmartwychwstałego gromadzi ludy i łączy je w sakramencie Jego Ciała i Krwi. Wyrażenie dotyczące świątyni „nie zbudowanej ludzkimi rękami” znajdujemy także w teologii świętego Pawła i Liście do Hebrajczyków: ciało Jezusa, które przyjął On, aby ofiarować siebie samego jako żertwę ofiarną na zadośćuczynienie za grzechy, jest nową świątynią Boga, miejscem obecności Boga żywego. W Nim Bóg jest człowiekiem, Bóg i świat kontaktują się ze sobą: Jezus bierze na siebie cały grzech ludzkości, aby go wnieść w miłość Boga i aby „spalić” go w tej miłości. Zbliżenie się do krzyża, wejście w komunię z Chrystusem oznacza wejście w to przekształcenie, wejście w kontakt z Bogiem, wejście do prawdziwej świątyni. Życie i mowa Szczepana nieoczekiwanie zostają przerwane wraz z ukamienowaniem, ale właśnie jego męczeństwo jest wypełnieniem jego życia i orędzia: staje się on jedno z Chrystusem. W ten sposób jego rozważanie odnośnie do działania Boga w historii, na temat Słowa Bożego, które w Jezusie znalazło swoje całkowite wypełnienie, staje się uczestnictwem w modlitwie Pana Jezusa na krzyżu. Rzeczywiście woła on przed śmiercią: „Panie Jezu, przyjmij ducha mego!” (Dz 7, 59), przyswajając sobie słowa Psalmu 31,6 i powtarzając ostatnią wypowiedź Jezusa na Kalwarii: „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego” (Łk 23,46); i wreszcie, tak jak Jezus zawołał donośnym głosem wobec tych, którzy go kamienowali: „Panie, nie poczytaj im tego grzechu!” (Dz 7, 60). Zauważamy, że chociaż z jednej strony modlitwa Szczepana podejmuje modlitwę Jezusa, to jest ona skierowana do kogo innego, gdyż jest ona skierowana do samego Pana, to znaczy do Jezusa, którego uwielbionego kontempluje po prawicy Ojca: „Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga” (w. 56). Drodzy bracia i siostry, świadectwo św. Szczepana daje nam pewne wskazania dla naszej modlitwy i życia. Możemy się pytać: skąd ten pierwszy chrześcijański męczennik czerpał siłę do stawiania czoła swoim prześladowcom i aby dojść do daru z siebie samego? Odpowiedź jest prosta: ze swej relacji z Bogiem, ze swej komunii z Chrystusem, z rozważania Jego historii zbawienia, dostrzegania działania Boga, które swój szczyt osiągnęło w Jezusie Chrystusie. Także nasza modlitwa musi się karmić słuchaniem Słowa Bożego w komunii z Jezusem i Jego Kościołem. Drugi element to ten, że św. Szczepan widzi w dziejach relacji miłości między Bogiem a człowiekiem zapowiedź postaci i misji Jezusa. On - Syn Boży - jest świątynią „nie zbudowaną ludzkimi rękami”, w której obecność Boga stała się tak bliska, że weszła w nasze ludzkie ciało, aby nas doprowadzić do Boga, aby otworzyć nam bramy nieba. Tak więc nasza modlitwa powinna być kontemplacją Jezusa siedzącego po prawicy Boga, Jezusa jako Pana naszego, mojego codziennego życia. W Nim, pod przewodnictwem Ducha Świętego, możemy także i my zwrócić się do Boga, nawiązać realny kontakt z Bogiem, z zaufaniem i zawierzeniem dzieci, które zwracają się do Ojca, który je nieskończenie kocha. Dziękuję. tlum. st (KAI) / Watykan