Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. Łk 2,15-17.
Rozdział, w którym Łukasz opisuje narodziny Zbawiciela, skomponowany jest na zasadzie „lustra” czy też antytezy. Najpierw pokazał nam „ekumenę” stworzoną i zarządzaną przez potężnego cesarza Augusta. Ewangelista użył greckiego słowa, które oznacza „świat zamieszkany przez ludzi”, a więc pewną ludzką wspólnotę. Ekumeną Oktawiana jest jego imperium. Stworzył je siłą podległej sobie armii, podbijając kolejne ludy. Teraz dokonuje spisu mieszkającej tu ludności, którą traktuje jako swoją własność, i od której chce ściągać podatki i daniny.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Antytezą ekumeny „boskiego” Oktawiana jest ekumena, która tworzy się wokół nowonarodzonego Jezusa. Nie zostaje zjednoczona strachem i przemocą, ale przez głoszenie i wezwanie, które mają charakter swobodnego zaproszenia, z którego pasterze skorzystają lub nie, zależnie od swojej woli.
Jej znakiem rozpoznawczym nie są proporce legionów, ale bezbronne dziecko, owinięte pieluszkami. Jej Władcę anioł nazywa Zbawicielem. Tego tytułu chętnie używał też cesarz Oktawian, a po nim jego następcy. „Zbawienie” Oktawiana to „pokój” zaprowadzony poprzez podporządkowanie sobie wszystkiego i wszystkich przemocą. Zbawienie Jezusa to pokój ogłoszony i ofiarowany wszystkim ludziom ze względu na to tylko, że Bóg znajduje w nich upodobanie – to znaczy, że ich kocha. Czy to ma szanse powodzenia? Jak widać, owszem.
Maryja i Józef, których pasterze zastają nad zapowiedzianym im Dziecięciem w żłobie, są nie tylko zaczątkiem Jezusowej ekumeny, ale i pierwszym – jak wynika z tego fragmentu Ewangelii – znakiem rozpoznawczym dla tych, którzy chcą ją odnaleźć i do niej dołączyć. Bardzo prosty jest ten znak. Matka i ojciec pochyleni nad noworodkiem. Cóż bardziej zwyczajnego, naturalnego? Przed chwilą byli aniołowie, chwała na wysokościach, wielka światłość. Teraz jest sama zwyczajność. A jednak objawienie i głosy aniołów były tylko zapowiedzią, a tych dwoje należy już do tej rzeczywistości, stanowi jej część i samymi sobą objawia ją innym. Tak może być. Tak się zaczyna królestwo Boga – ekumena Chrystusa, który powie przecież: „królestwo Boże pośród was jest” .
Ewangelia o narodzeniu Jezusa pyta nas o dwie rzeczy. Po pierwsze: Jak tam u nas ze zdolnością dostrzegania i rozpoznawania królestwa Bożego? Czy nasze własne wyobrażenia, oczekiwania, życzenia i wizje nie zasłaniają nam królestwa Bożego, które już jest obecne w naszym świecie i w naszym życiu? To pytanie o to, czy godzimy się na Betlejem, stajenkę i żłóbek. Czy godzimy się na to, że Bóg przychodzi ukryty w tym, co ludzkie i właśnie przez to, co ludzkie. Drugie pytanie jest równie poważne: Czy my sami, w naszych codziennych postawach i relacjach, tworzymy ekumenę Jezusową, czy bardziej podobną do Oktawiańskiej? Czy to, jacy jesteśmy w naszej powszedniej zwykłości, i jak jesteśmy wobec siebie nawzajem i ze sobą, jest znakiem, dzięki któremu inni mogą odkryć i rozpoznać ekumenę Jezusa, królestwo Boga? Jesteśmy znakiem, który pociąga i zaprasza, budzi chęć dołączenia do tej ekumeny? Czy raczej znakiem ostrzegawczym, który powstrzymuje i odstrasza?
Red.
Tekst pochodzi z książki „Nocą szukałam. Rekolekcje maryjne – zrób to (nie) sam”, ks. Michał Lubowicki
[zdjecie id="127073"][/zdjecie]Promuj akcję na swojej stronie internetowej
Wklej kod na swojej stronie internetowej (750px x 200px)
<a href="https://www.niedziela.pl/trzymajsiemaryi"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-trzymajsiemaryi-750x200.jpg" alt="niedziela.pl - #TrzymajsieMaryi" /></a>
Wklej kod na swojej stronie internetowej (300px x 300px)
<a href="https://www.niedziela.pl/trzymajsiemaryi"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-trzymajsiemaryi-300x300.jpg" alt="niedziela.pl - #TrzymajsieMaryi" /></a>
Jeżeli potrzebujesz banera o innym rozmiarze lub umieściłeś baner, napisz do nas: internet@niedziela.pl
