Na początku trzeciej klasy liceum moja katechetka zachęciła mnie, bym została stypendystką Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”, która wspiera zdolnych uczniów i studentów z małych miejscowości. Złożyłam wniosek i się udało! Stałam się częścią fundacyjnej rodziny, częścią żywego pomnika św. Jana Pawła II.
Od 3 lat jestem studentką Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na kierunku filologia polska. Gdyby nie stypendium, nie mogłabym sobie pozwolić na spełnienie moich marzeń i wyjazd 600 km od rodzinnej miejscowości. Wsparcie finansowe umożliwia mi utrzymanie się w mieście akademickim oraz odciążenie rodziców. Dzięki stypendium mogę także inwestować w moją działalność harcerską. Nigdy nie zapomnę zakupu wymarzonych butów trekkingowych, które służą mi do teraz. Rozwijam także swoje talenty. Jestem rzeczniczką medialną Wspólnoty Poznańskiej oraz prowadzę jej social media, a od niedawna redaguję biuletyn Do dzieła, który trafia do darczyńców fundacji. Mimo że stypendystką jestem dopiero od kilku lat, czuję ogromną wdzięczność za wsparcie, które otrzymuję.
To nie pomoc materialna jest jednak najważniejsza. Najcenniejsze są regularna formacja – comiesięczne spotkania formacyjne Poznańskiej Wspólnoty Stypendystów Studentów, rekolekcje wspólnotowe i wakacyjne obozy – oraz wsparcie duchowe księży i sióstr zakonnych. Wiem, że należę do wspólnoty ludzi, którzy mają wartości podobne do moich, że nie jestem sama w wielkim mieście. Mogę budować swoją wiarę przez spotkania z innymi młodymi, którzy wybrali Chrystusa.
Taki wybór nie jest wcale łatwy i oczywisty we współczesnym świecie, pełnym półprawd, pozorów i fałszu. Ludzie coraz częściej nie dopuszczają do głosu sumienia, które jest ważnym miejscem osobistego spotkania z Bogiem. Między innymi o istocie sumienia przypomina encyklika św. Jana Pawła II Veritatis splendor, której polski tytuł: Blask prawdy stanowi hasło tegorocznego – XXII Dnia Papieskiego. Zachęcam wszystkich do wsparcia tego wydarzenia przez udział w październikowych obchodach. W tym czasie Kościół przypomina nauczanie papieża Polaka, a przy kościołach i w innych miejscach publicznych jest przeprowadzona zbiórka na stypendia. Dzięki zebranym funduszom ja oraz moi koledzy i koleżanki z fundacyjnej rodziny możemy się kształcić na najlepszych uczelniach w kraju, a po ukończeniu studiów służyć polskim rodzinom w przyszłych miejscach pracy. Dziękuję wszystkim, którzy w trakcie obchodów zechcą nas wesprzeć przez wpłatę na konto 75 1240 2034 1111 0000 0306 8582 lub wysłanie SMS o treści „STYPENDIA” na nr 74265 (4,92 zł z VAT). Wierzę, że każda złotówka to inwestycja w przyszłość nie jednego, a tysięcy młodych ludzi, którzy dzięki wam otrzymają szansę na realizację edukacyjnych aspiracji i marzeń.
Wspieranie młodzieży wygląda dziś nieco inaczej. Młodzi ludzie potrzebują bycia ze sobą – w realu, nie zdalnie. To jest nowe wyzwanie, którego 23 lata temu nie było. Dlatego jako fundacja staramy się na bieżąco odkrywać aktualne potrzeby naszych podopiecznych. To naprawdę żywy – żyjący, nieustannie się zmieniający projekt – mówi ks. Dariusz Kowalczyk, przewodniczący zarządu Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”.
Katarzyna Krawcewicz: Od ponad 20 lat fundacja wspiera stypendiami młodych zdolnych, ale niezamożnych ludzi. Skąd wziął się właśnie taki pomysł na uczczenie św. Jana Pawła II?
Ks. Dariusz Kowalczyk: Podczas pielgrzymki do Polski w 1999 r. Ojciec Święty zauważył, że przemiany po 1989 r., choć konieczne, przyniosły rozwój niektórych regionów, ale spowodowały też bolesne konsekwencje w innych miejscach. Papież mówił, że walka z ubóstwem i bezrobociem to nie tylko zadanie dla zorganizowanych struktur państwowych, ale też wyzwanie dla synów i córek Kościoła. Po pielgrzymce zastanawiano się, w jaki sposób upamiętnić to wydarzenie. Były różne propozycje, ale zwyciężyła koncepcja, aby powstała fundacja wspierająca młodych, zdolnych ludzi z tych miejsc, o których właśnie mówił Jan Paweł II. To dzieło w sposób konkretny wprowadza w życie papieskie nauczanie, a więc katolicką naukę społeczną, którą papież bardzo mocno promował, oraz idee takie jak solidarność z potrzebującymi i wyobraźnia miłosierdzia.
Kult Matki Bożej Loretańskiej wywodzi się z sanktuarium domu Najświętszej Maryi Panny w Loreto. Jak podaje tradycja, jest to dom z Nazaretu, w którym Archanioł Gabriel pozdrowił przyszłą Matkę Boga i gdzie Słowo stało się Ciałem.
Sanktuarium w Loreto koło Ankony (we Włoszech) jest pierwszym maryjnym sanktuarium o charakterze międzynarodowym i stało się miejscem modlitw wiernych. Wewnątrz Domku nad ołtarzem umieszczono figurę Matki Bożej Loretańskiej, przedstawiająca Maryję z Dzieciątkiem na lewej ręce. Rzeźba posiada dwie charakterystyczne cechy: jedna dalmatyka okrywa dwie postacie, a twarze Matki Bożej i Dzieciątka mają ciemne oblicza. Pośród kaplic znajdujących się w bazylice warto wspomnieć Kaplicę Polską, ozdobioną freskami w latach 1920-1946, przedstawiającymi dwa wydarzenia z historii Polski: zwycięstwo Jana III Sobieskiego pod Wiedniem oraz cud nad Wisłą.
W każdej historii narodowej przychodzi taki moment, w którym trzeba spytać: co by zostało z państwa, gdyby nie garstka ludzi, którzy uparcie stoją tam, gdzie powinien stać mur? I czy mur w ogóle jeszcze by istniał? W Polsce takim murem bywała często kobieta – mądra, nieugięta, kierująca się nie kalkulacją, ale sumieniem. Kobieta, która swoje życie złożyła na ołtarzu wspólnoty, choć inni chętnie widzieli w niej jedynie wygodny cel do bicia. Prof. Krystyna Pawłowicz jest jedną z tych postaci: jedna przeciw wielu, spokojne „nie” tam, gdzie większość wolała udawać, że nic się nie dzieje.
W czasach, gdy siła instytucji była podgryzana w białych rękawiczkach przez europejskie centra nacisku, ona powtarzała jedno: polska konstytucja nie jest ozdobą, lecz granicą. Gdy inni w milczeniu przyjmowali coraz odważniejsze próby podporządkowywania polskich instytucji unijnemu „centrum decyzyjnemu”, ona wskazywała na pozatraktatowe ideologie, które wpychano do europejskiego obiegu niczym niechciane domknięcie systemu – bez pytania, bez zgody, bez wzajemności. Za to wszystko zapłaciła cenę, której nikt nie powinien płacić za obronę fundamentów własnego państwa.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
