Niestety, z racji pandemii nie jesteśmy w stanie zorganizować pielgrzymki w takiej formie jak przed dwoma laty – mówi ks. Tomasz Sroka, główny przewodnik diecezjalnego pielgrzymowania do Łagiewnik. – Pozostaje nam taka formuła jak w roku ubiegłym. Będzie to raczej duchowe przeżycie. Budowanie wspólnoty modlitwy i duchowego pielgrzymowania umożliwią transmisje modlitewnych spotkań i wygłaszanych przez kapłanów konferencji – dodaje duszpasterz.
Diecezjalna pielgrzymka do centrum kultu Bożego Miłosierdzia odbędzie po raz dziewiąty. W planach jest zorganizowanie liturgicznej celebracji w hałcnowskim sanktuarium maryjnym na rozpoczęcie pielgrzymki, a na zakończenie w bazylice Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach.
Msze św. w intencji wszystkich łączących się duchowo w modlitwie będą także sprawowane w wybranych parafiach. Poza Eucharystią transmitowaną za pośrednictwem mediów w programie każdego dnia znajdą się także modlitwy i konferencje przygotowane przez księży przewodników. Mniej więcej program pielgrzymki będzie się pokrywał z tym, czego świadkami byliśmy w roku ubiegłym. Choć oczywiście, że w dobie pandemii trudno mówić z całą pewnością o tym, co zostanie zrealizowane, a co nie.
– Pielgrzymowanie duchowe chcemy połączyć z pandemią, która stanowi wyzwanie dla naszej codziennej miłości wobec bliskich nam osób, wobec chorych. W trudnych czasach potrzebujemy orędzia o Bożym miłosierdziu, które jest ostatecznym ratunkiem człowieka, ale też sami powinniśmy być miłosierni – tłumaczy ks. Tomasz Sroka. Jeśli będzie to możliwe do Łagiewnik wyruszy w sztafecie kilka osób. Chodzi o to, by ktoś fizycznie reprezentował całą resztę pielgrzymiej wspólnoty i kontynuował tradycję.
Diecezjalna Piesza Pielgrzymka do Łagiewnik po raz pierwszy odbyła się w 2013 r. z inicjatywy ks. Mikołaja Szczygła i Ireny Papli. Przez kolejne lata zyskała na popularności, szczególnie wśród ludzi młodych stanowiących znaczną część pątniczej grupy.
Księża marianie rozpoznali wiele lat temu, że dar Bożego Miłosierdzia wypływa z charyzmatu Niepokalanego Poczęcia – darmowej miłości Boga do człowieka i stali się Apostołami Bożego Miłosierdzia.
„Dzięki Zgromadzeniu Księży Marianów orędzie Miłosierdzia Bożego udało się rozpowszechnić na wszystkich kontynentach. Gdy wybuchła II wojna światowa ks. Józef Jarzębowski MIC dotarł z Warszawy do Wilna, gdzie spotkał ks. Michała Sopoćkę, spowiednika i kierownika duchowego siostry Faustyny. Od niego otrzymał traktat pt. „De Misericordia Dei deque eiusdem festo instituendo. Tractatus dogmaticus ac liturgicus”. Było to dzieło teologiczne uzasadniające konieczność wprowadzenia do kalendarza liturgicznego nowego święta – Miłosierdzia Bożego. Ksiądz Sopoćko napisał pracę zachęcony przez prymasa Augusta Hlonda i wydał ją w konspiracyjnych warunkach w nakładzie 500 egzemplarzy” – pisał Grzegorz Górny w mariańskim piśmie „Z Niepokalaną”.
Jezus uczy nas, że Jego przyjście to początek wielkiej przygody, gdzie możemy realizować nasze najskrytsze marzenia.
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym świecie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Podążali więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Powiła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Wtem stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. i rzekł do nich anioł: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: «Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, w których sobie upodobał».
O pomoc w odbudowaniu kościoła pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Lubinie w związku z dzisiejszym pożarem świątyni zaapelował abp Stanisław Budzik. Metropolita lubelski przekazał, że w najbliższą niedzielę będą zbierane ofiary do puszek, zwrócił się także do księży o wpłaty z własnych środków. Pieniądze można wpłacać także na konto parafii.
25 grudnia rano, z niewyjaśnionych dotąd przyczyn, pojawił się ogień na dachu kościoła pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Lubinie. Dzięki wielogodzinnej, ofiarnej i kompetentnej pracy strażaków pożar został ugaszony, ale straty są ogromne. W najbliższą niedzielę, 28 grudnia, zbierać będziemy ofiary do puszek na najpilniejsze prace remontowe oraz zabezpieczenie zniszczonej świątyni. Niech księża proboszczowie poproszą członków rad parafialnych o ich zebranie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1766416222.jpg)
