W kulturze masowej postać św. Mikołaja została zastąpiona wizerunkiem starszego mężczyzny z białą brodą, ubranego w czerwony strój, który – wedle różnych legend i baśni – w okresie świąt Bożego Narodzenia rozwozi dzieciom prezenty saniami ciągniętymi przez zaprzęg reniferów. W telewizji usłyszymy zapewne, że Mikołaj wraz z grupą elfów zamieszkuje Laponię. A jak jest naprawdę?
Mikołaj – późniejszy święty biskup – urodził się w Patras w Grecji ok. 270 r. Po śmierci rodziców swoim majątkiem chętnie dzielił się z potrzebującymi. Jak podaje jeden z opisów jego życia, miał ułatwić zamążpójście trzem córkom zubożałego szlachcica, podrzucając im skrycie pieniądze. To wydarzenie sprawiło, że stał się jednym z bohaterów „Boskiej komedii” Dantego.
Kiedy został biskupem miasta Mira (obecnie Demre w południowej Turcji), także troszczył się o potrzeby materialne swoich wiernych. Święty Grzegorz I Wielki w żywocie Mikołaja podaje, że w czasie prześladowania, które wybuchło za cesarzy Dioklecjana i Maksymiana na początku IV wieku, Mikołaj został uwięziony. Uwolniono go na mocy edyktu mediolańskiego w 313 r.
Mikołaj uczestniczył w pierwszym soborze powszechnym w Nicei w 325 r. Zmarł 6 grudnia między 345 a 352 r. Jego ciało zostało pochowane w Mirze. 9 maja 1087 r. przewieziono je do włoskiego miasta Bari, a 29 września 1089 r. papież bł. Urban II w bazylice wystawionej ku czci św. Mikołaja uroczyście poświęcił tam jego grobowiec.
Ksiądz Piotra Skarga, znany kaznodzieja sejmowy, w 1584 r. założył w Krakowie Bractwo Miłosierdzia i Bank Pobożny. Od początku swego istnienia te charytatywne instytucje organizowały fundusze przeznaczone na jałmużny oraz posagi dla ubogich panien (tzw. skrzynka św. Mikołaja).
Zostawiła po sobie wielkie dzieło pomocy emigrantom w Stanach Zjednoczonych.
Franciszka urodziła się w Lombardii, w rodzinie Augustyna Cabrini i Stelli Oldini. Kiedy miała 20 lat, w jednym roku utraciła oboje rodziców. Ukończyła studia nauczycielskie i przez 2 lata pracowała w szkole. Poczuła powołanie do życia zakonnego, jednak z powodu słabego zdrowia nie przyjęto jej ani u sercanek, ani u kanonizjanek. Wstąpiła więc do Zakonu Sióstr Opatrzności (opatrznościanki), u których przebywała 6 lat (1874-80). Gdy miała 27 lat, została przełożoną tego zakonu. Jej pragnieniem była praca na misjach, dlatego 14 listopada 1880 r. wraz z siedmioma towarzyszkami założyła Zgromadzenie Misjonarek Najświętszego Serca Jezusowego, którego celem była praca zarówno wśród wierzących, jak i niewierzących. Podczas spotkania z bp. Scalabrinim Franciszka usłyszała o losie włoskich emigrantów za oceanem. Papież Leon XIII zachęcił ją, by tam podjęła pracę ze swoimi siostrami. W Stanach Zjednoczonych siostry pracowały w oratoriach, więzieniach, w katechizacji, szkolnictwie parafialnym, posługiwały chorym. W 1907 r zgromadzenie uzyskało aprobatę Stolicy Apostolskiej. Franciszka Ksawera zmarła cicho w Chicago. Zostawiła po sobie wielkie dzieło pomocy emigrantom. W chwili jej śmierci zgromadzenie miało 66 placówek i liczyło 1,3 tys. sióstr.
Świętowanie Bożego Narodzenia jest przedmiotem niepokoju zarówno socjologów, teologów i duszpasterzy – uważa ks. prof. dr hab. Marek Chmielewski, kierownik Katedry Duchowości Systematycznej i Praktycznej w Instytucie Nauk Teologicznych na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.
Jako uzasadnienie, przywołuje artykuł Jonathana Raucha z czasopisma „The Atlantic”, w którym pojawia się termin „apateizm”. - To mieszanka apatii, ateizmu, czegoś, co przypomina znużenie, zmęczenie i zniechęcenie do rzeczywistości. Taka postawa przejawia się nie tylko w chrześcijaństwie, ale też w wielu innych religiach. Zachowane zostają pewne elementy tradycji, ale z wyeliminowaniem zasadniczych treści – wyjaśnia teolog.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
