Książka ks. prof. Andrzeja F. Dziuby Spowiedź małżeńska to publikacja godna polecenia nie tylko spowiednikom, ale i penitentom. W słowie wstępnym kard. Józef Glemp wskazuje na jej przydatność na naszej
drodze do świętości.
Pierwszy rozdział - Małżeństwo jako realizacja świętości i odpowiedzialnego rodzicielstwa wskazuje na chrześcijański fundament rodziny, na nierozłączność realizacji świętości w małżeństwie z odpowiedzialnym
rodzicielstwem. "Małżeńskie zjednoczenie ku życiu jest jednocześnie drogą ku świętości, która obejmuje nie tylko samych małżonków, ale zatacza i szersze kręgi, zwłaszcza rodzinne".
Rozdział drugi - Przebieg spowiedzi małżonków traktuje o roli kapłanów posługujących małżonkom w sakramencie pokuty. Dla niejednego z czytelników będzie niemałym odkryciem, jak wielkie wymagania stawia
tu Kościół spowiednikom, którzy winni posiadać odpowiedni zasób wiedzy, zwłaszcza teologicznej i prawnej. Mówi się również o tendencjach sprowadzania tego sakramentu do swoistej psychoterapii, o trudnościach
pojawiających się w relacjach penitent - spowiednik, niekiedy aż do konieczności odmowy rozgrzeszenia.
W ostatnim rozdziale - Wybrane szczegółowe przykłady omówione zostały tak dramatyczne grzechy przejawiające się współcześnie i wyznawane na spowiedzi jak przerywanie ciąży, stosowanie antykoncepcji,
życie w związku niesakramentalnym, homoseksualizm. Są to problemy bardzo złożone i bardzo trudne, wymagające od kapłana głębokiej wiedzy, jasnego osądu, a jednocześnie delikatności w kontakcie z penitentem.
Trzeba też powiedzieć, że nie mniej głęboka wiedza i jasny osąd moralny winny cechować wiernych świeckich, którzy muszą być świadomi niedoskonałości i zagrożeń swojej wiary, być zdolnymi do "porachowania"
swoich grzechów. Książka ks. Dziuby stanowi także dla nich nieocenioną pomoc.
Ks. Andrzej F. Dziuba, "Spowiedź małżeńska. Życie małżeńskie a sakramentalna posługa pokuty i pojednania". Wydawnictwo M Kraków 2002, str. 124.
W Kurii Diecezjalnej w Rzeszowie odbyło się pierwsze spotkanie organizacyjne w związku z peregrynacją Ikony Jasnogórskiej, która nawiedzi diecezję rzeszowską w 2027 i 2028 roku. Obradom przewodniczył bp Jan Wątroba, a uczestniczyli w nim przedstawiciele duchowieństwa oraz osoby odpowiedzialne za przygotowanie tego wydarzenia.
Dyrektor Wydziału Duszpasterskiego, ks. dr Rafał Flak, należący do zespołu koordynującego przygotowaniem peregrynacji, wyjaśniając cel spotkania mówił, że „Kościół rzeszowski czeka ważne wydarzenie, jakim będzie peregrynacja kopii Cudownego Obrazu Matki Boskiej. To wydarzenie wymaga wcześniejszego przygotowania. W tym celu powołano specjalny Komitet, który ma się zająć bezpośrednim przygotowaniem. Stąd dzisiejsze spotkanie, podczas którego będziemy na ten temat rozmawiać, dyskutować, rozdzielać zadania, aby to zadanie wypadło jak najlepiej.” Peregrynacja wymaga współpracy wielu osób i wcześniejszego planowania. Zwracając uwagę na potrzebę zaangażowania wszystkich parafii i wspólnot w przygotowania do nawiedzenia Ikony Jasnogórskiej, mówił, że do grona przygotowujących peregrynacje dołączą również przedstawiciele wszystkich grup duszpasterskich działających w diecezji.
Dane dotyczące żywotu świętego czerpiemy z „Martyrologium Rzymskiego”, do którego wpisał świętego Leonarda, kardynał Cezary Baroniusz. Dodatkowo wzmianki o świętym odnajdujemy w „Historii”, spisanej przez Ademara z Chabannes, na początku XI wieku. Jednakże Leonard najżarliwiej czczony był przez lud. To właśnie dzięki wdzięczności prostych ludzi doczekał się niezwykle bogatego kultu. W Polsce w drugiej połowie XVIII wieku zarejestrowano kilkadziesiąt parafii pod jego wezwaniem. Do najstarszej świątyń jego imienia, należy krypta św. Leonarda katedry wawelskiej z X wieku.
Przyjmuje się, że Święty urodził się w Galii, podczas rządów cesarza Anastazego w 466 roku. Pochodził ze szlacheckiej rodziny frankońskiej, która miała duże wpływy na dworze cesarskim, żyła także w przyjaźni z królem Franków Chlodwigiem. Został oddany pod opiekę biskupowi Reims, św. Remigiuszowi. Według legendy, Leonard służył jako rycerz na dworze Chlodwiga. Król przed ważną bitwą miał złożyć przysięgę, że jeśli odniesie zwycięstwo, przyjmie chrzest. Tak też się stało i Leonard wraz ze swoim władcą, odrzucili pogańskie wierzenia. Św. Leonard niezwykle szybko zyskał sobie szacunek na dworze królewskim. Wśród ludu panowało ogólne przekonanie o jego niezwykłej świątobliwości. Król oferował mu wiele przywilejów. Jednak Leonard wycofał się całkowicie z dworskiego życia i wyruszył do klasztoru Micy. Tam złożył śluby zakonne.
Informujemy, że zarówno klasztor #JasnaGóra, jak i żaden z #paulini, nigdy nie był i nie jest zaangażowany w produkcję i dystrybucję jakichkolwiek leków na cukrzycę. W reklamie rzekomego leku bezprawnie wykorzystano wizerunki zakonników z Jasnej Góry!
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.