Pod hasłem przyszłorocznego Krajowego Kongresu Misyjnego (12-14 czerwca 2015 r.) – „Radość Ewangelii źródłem misyjnego zapału” – i w związku z przygotowaniem do niego, 20 września br. w katedrze rzeszowskiej przeżywaliśmy VI Diecezjalny Kongres Misyjny Dzieci. Uczestniczyły w nimi dzieci należące do kół misyjnych z ponad 60 parafii. Dzieciom towarzyszyli księża, siostry zakonne oraz katecheci świeccy.
Po przybyciu do katedry każde dziecko otrzymało czapkę i chustę z logo PDMD w kolorze danego kontynentu, dzięki czemu po chwili plac katedralny wypełnił się wędrującymi w pięciu kolorach (czerwony, żółty, biały, niebieski i zielony) uczestnikami. Zgromadzone w kościele dzieci powitał dyrektor Diecezjalnego Dzieła Misyjnego ks. Stanisław Tarnawski i rozpoczął Kongres krótką modlitwą. Jego prowadzenie przekazał ks. dr. Danielowi Nowakowi. Następnie Dzieci z Koła Misyjnego pod opieką Bogumiły Lis przedstawiły krótką scenkę misyjną pt. „Niezwykły sen”, zachęcającą wszystkie dzieci do zaangażowania się w pomoc swoim rówieśnikom, a także misjonarzom z krajów misyjnych.
W dalszej części misyjnego spotkania, na zaproszenie Księdza Dyrektora DDM wystąpili księża, którzy pracowali na misjach i podzielili się swoimi doświadczeniami w duszpasterstwie misyjnym. Każdy z nich przywitał się z dziećmi w języku danego kraju, w którym apostołował. Jeden z zaproszonych księży opowiedział natomiast o swoim powołaniu misyjnym i przebytym w Centrum Formacji Misyjnej przygotowaniu do wyjazdu na misje do Papui Nowej Gwinei. Zarówno dzieci jak i opiekunowie z wielkim zainteresowaniem wysłuchali świadectw misjonarzy. Świadectwa przeplatane były religijnymi piosenkami, które śpiewała schola z parafii św. Stanisława Bp. w Osobnicy. W śpiew włączały się także wszystkie dzieci.
Kulminacyjnym punktem Kongresu była uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem ordynariusza rzeszowskiego bp. Jana Wątroby. Ksiądz Biskup wygłosił także homilię, w której nawiązał do wysłuchanego fragmentu Ewangelii o siewcy. Przypomniał dzieciom o ogromnym trudzie pracy misyjnej i potrzebie czynnego włączenia się w pomoc misyjną. Bp Wątroba zachęcił dzieci do codziennej modlitwy za misjonarzy i, w miarę możliwości, pomocy materialnej dzieciom z krajów misyjnych poprzez udział w różnych akcjach misyjnych. Dzięki zaangażowaniu katechetów oprawa liturgiczna miała bardzo podniosły charakter. Dzieci z koła misyjnego w Czudcu, pod opieką Marii Saneckiej, przygotowały liturgię Słowa, a dzieci z parafii w Medyni Głogowskiej (opiekun Ryszard Gołojuch) i Wólce Podleśnej (opiekun Agata Kozłowska) – modlitwę wiernych. Nad wyraz misyjnym akcentem odznaczył się moment ofiarowania darów. Dzieci z koła misyjnego w Kołaczycach, pod opieką Edyty Rączki, przebrane w piękne stroje symbolizujące różne kontynenty przyniosły do ołtarza kwiaty, serce, Pismo Święte oraz chleb, wodę i wino.
Na zakończenie Mszy św. i całego Kongresu Ksiądz Biskup udzielił uroczystego błogosławieństwa i rozesłał małych misjonarzy do głoszenia dobrej i radosnej nowiny o Chrystusie poprzez świadectwo własnego życia w swoich rodzinnych i rówieśniczych środowiskach. Po Eucharystii ks. Tarnawski zaprosił wszystkie dzieci na poczęstunek.
W imieniu Księdza Dyrektora składam podziękowanie wszystkim osobom – zarówno duchownym, jak i świeckim – zaangażowanym w przygotowanie Kongresu. Dziękuję również księżom, siostrom zakonnym i katechetom świeckim przybyłym wraz z dziećmi na Kongres.
9 października 2019 w Łódzkiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej odbył się Kongres Kultury Polskiej – Kultura Jutra, organizowany przez Stowarzyszenie Muza Dei.
W kongresie uczestniczyło blisko 200 osób z całej Polski: przedstawiciele domów kultury, organizacji pozarządowych, animatorzy kultury, twórcy, artyści, dziennikarze, przedstawiciele władz samorządowych oraz wszyscy ci, którzy w kulturze upatrują wielkiej nadziei, rozwoju i fundamentu do budowania lepszego jutra.
Nie zawsze zdenerwowanie, złość czy furia są moralnie karygodne. Raczej nie lubimy być pod wpływem nieprzyjemnych emocji. Delektowanie się spokojem jest dalece bardziej miłe. Tęsknimy za błogostanem, który młodzi określają słowem: chillout.
Nie zawsze zdenerwowanie, złość czy furia są moralnie karygodne. Raczej nie lubimy być pod wpływem nieprzyjemnych emocji. Delektowanie się spokojem jest dalece bardziej miłe. Tęsknimy za błogostanem, który młodzi określają słowem: chillout. W czasach napiętych terminarzy czy nadużywania social mediów, które trzymają nas w napięciu, a potem pozostawiają w stanie zbliżonym do stuporu lub depresji, to normalne. Bardzo potrzebujemy „świętego spokoju”. Nie zawsze jednak jest on ideałem ewangelicznym. Jeśli chcę zachować dobrostan, nie mogę odwracać głowy od ludzkiej krzywdy, która dzieje się na moich oczach. Nie wolno mi nie reagować, nawet wzburzeniem, gdy trzeba kogoś ostrzec przed niebezpieczeństwem, obronić przed agresorem czy zaangażować się w schwytanie złoczyńcy. Nie mogę wtedy powiedzieć: „to nie moja sprawa”, „od tego są inni”albo „co mnie to obchodzi”. To tchórzostwo. Tak rozumiany „święty spokój” jest nieprawością albo tolerancją zła. Jak mógłbym przymykać oko, gdyby ktoś popychał bliźniego na drogę upadku. Czy jest godziwe nieodezwanie się przy stole – dla zachowania pozytywnych wibracji – kiedy trzeba bronić ludzkiej i Bożej prawdy? Czy milczenie w sytuacji kpiny z dobra, altruizmu czy świętości jest godne chrześcijanina? Czy kumplowskie poklepywanie po ramieniu w imię „przyjaźni”, kiedy trzeba koledze zwrócić uwagę, upomnieć go lub nawet nim wstrząsnąć, uznamy za cnotę? Nawet kłótnia może być święta! Wszak istnieje święte wzburzenie. Jan Paweł II krzyczał do nas wniebogłosy, upominając się o świętość małżeństwa i rodziny oraz o ewangeliczne wychowanie potomstwa. Współczesna tresura, nakazująca tolerancję wszystkiego, wymaga sprzeciwu, czasem nawet konieczności narażenia się grupom uważającym się za wyrocznię. Jezus powiedział: „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię (Łk 12, 49). To też Ewangelia. Myślę, że zdrowej niezgody na niecne postępki, zwłaszcza te wykonywane pod płaszczykiem „zbożnych” czynności czy „szczytnych celów”, uczy nas dzisiaj Mistrz z Nazaretu. Primum: zauważyć ten proces czający się we mnie. Secundum: być krytycznym wobec świata. W dzisiejszej Ewangelii Zbawiciel jest naprawdę zdenerwowany, widząc, co zrobiono z domem Jego Ojca. Nie używa gładkich słów i dyplomatycznych gestów. Zagrożona jest bowiem wielka wartość. Najważniejsza świątynia świata miała za cel ukazanie Oblicza Boga prawdziwego i przygotowanie do objawiania jeszcze wspanialszej świątyni, dosłownej obecności Boga wśród ludzi – Syna Bożego. Na skutek ludzkich kalkulacji stała się ona niemal jaskinią zbójców, po łacinie: spelunca latronum. Dlatego reakcja Syna Bożego musiała być aż tak radykalna. Jezusowy gest mówi: w tym miejscu absolutnie nie o to chodzi! „Świątynia to miejsce składania ofiar miłych Bogu. Pan Jezus złożył swojemu Przedwiecznemu Ojcu ofiarę miłości z samego siebie. Ta Jego miłość, w której wytrwał nawet w godzinie największej udręki, ogarnia nas wszystkich, poprzez kolejne pokolenia i każdego poszczególnie, kto się do Niego przybliża” (o. Jacek Salij). O to chodzi w autentycznym kulcie świątynnym.
Papież: błędy chrześcijan uniemożliwiają dostrzeżenie bogactwa tajemnicy Kościoła
2025-11-09 12:30
Vatican News PL /KAI
Vatican media
Kruchość i błędy chrześcijan uniemożliwiają dostrzeżenie bogactwa tajemnicy Kościoła - przyznał papież Leon XIV w rozważaniu poprzedzającym modlitwę „Anioł Pański”. Ojciec Święty odmówił ją z wiernymi zgromadzonymi na Placu św. Piotra w Watykanie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
