Maximo przyznaje, że nigdy nie przeczytał Biblii, co teraz chce zrobić, jak tylko zdobędzie trochę pieniędzy. Teraz stracił łódź, która zapewniała mu codzienne utrzymanie.

Trochę historii

Gatón — jak nazywają go przyjaciele, ponieważ nie mógł już być „gatito”, jak nazywała go matka, gdy był mały — pochodzi z rodziny o skromnych korzeniach, która pracowała na roli, sadząc kukurydzę i bawełnę, czego po prostu nie lubił.

Pewnego dnia, gdy miał 13 lat, jego ojciec powiedział mu, żeby poszedł z krewnym, który był rybakiem. I tego dnia wszystko się zmieniło.

"Uwielbiałem to. Od tamtej pory jestem zakochany w morzu. Kocham morze. Rozmawiam z morzem" – mówi, kontynuując – "ale zanim odejdę, klękam. Idę z Tobą, mój piękny Ojcze. Twoja wola, zawsze. Nigdy nie przestałem prosić [Boga], aby zabrał mnie tam i z powrotem. Nigdy, nigdy. I modliłem się za moje dzieci, za moją matkę".

Máximo mieszka obecnie w Pisco, około czterech godzin jazdy samochodem na południe od Limy, ale 7 grudnia opuścił Marconę, położoną o trzy godziny dalej na południe, miejsce, w którym rozpoczął podróż, której być może nigdy sobie nie wyobrażał.

Przejście

Zanim wyruszył w morze w wigilię święta Niepokalanego Poczęcia, Gatón zadzwonił do swojej matki i poprosił ją o błogosławieństwo.

W ciągu pierwszych kilku dni, będąc już w odległości około 60 mil, udało mu się złowić dobry połów i napełnić siedem worków rybami, mając nadzieję zarobić na tym sporą sumę pieniędzy. 17 grudnia postanowił wrócić, ale silnik nie chciał odpalić, więc przygotował się na najgorsze, mając zapas jedzenia na miesiąc. "Boże mój" – powiedziałem. I wtedy zacząłem oszczędzać zakupy i wodę. Jednego dnia jadłem, a następnego nie - mówi.

Obserwował, jak stopniowo oddala się od celu, aż osiągnął odległość 150 mil, a gdy nadszedł Nowy Rok, skończyło mu się jedzenie. "Uklęknąłem w łodzi. Powiedziałem: Niech tak będzie… Ale wierzę w Ciebie. Przejdę przez to. Muszę zachować spokój, nie rozpaczać, po prostu zachować spokój".

W styczniu, gdy już pił deszczówkę, jego zapasy całkowicie się wyczerpały: "Nie miałem nic. Wtedy zacząłem jeść karaluchy, ale nie przestałem się modlić".

"Budziłem się modląc się. Spałem modląc się. Przez prawie dwa miesiące, myślę, że nie czułem Jego obecności. Myślałem, czy mnie opuściłeś? Dlaczego? Płakałem dużo, bo wiedziałem, w jakiej jestem sytuacji".

W lutym ponownie doświadczył obecności Pana. "Około 10 zacząłem zjadać ptaki, potem z rybą. "Powiedziałem Mu: Wiem, że przysłałeś mi tę rybę. Dziękuję Ci, Ojcze".

Mimo to nadeszły jeszcze trudniejsze dni i zaczął narzekać przed Panem, bo ryby w jego workach również się zepsuły i musiał wszystko wyrzucić. "Wyrzuciłem wszystkie swoje produkty, prawie 800 kilogramów, które miałem, ponad 30 000 soli (około 7 tysięcy dolarów)”, pieniądze, za które chciałem też kupić coś dla swojej matki.

Już na początku marca wszystko stanęło na głowie. "Nie było już wody, nie było jedzenia, nie było deszczu. Nadszedł 11 marca. Byłem już wyczerpany, walczyłem o oddech. Położyłem się na pokładzie. Kiedy poczułem, że uderzyło coś w moją łódź. Co się stało? Ale wtedy spojrzałem i to był żółw. Niewiarygodne".

Máximo wziął żółwia, chwycił nóż, przeprosił zwierzę, rozciął je i wypił jego krew, "wtedy poczułem, że życie nadchodzi. Ale przez cały proces, przez który przechodziłem, czułem, że to On to wszystko robił”.

Ratunek

Máximo czekał w swojej łodzi, już wyczerpany, gdy nagle zobaczył helikopter i tam, jak twierdzi, zobaczył także Jezusa. "Zaczynam widzieć Wilsona (drugiego pilota). Ale kiedy widzę Wilsona w ten sposób, jest tuż obok twarzy Jezusa, patrząc na mnie" - mówi mężczyzna.

Dzień wcześniej, 10 marca, Gatón powiedział Bogu: „Wiem, że zamierzasz mnie przenieść helikopterem lub małym samolotem. A kiedy widzę helikopter… zrobiłeś to. Potem Wilson mówi do mnie: "Dlaczego tak wskazywałeś? Ponieważ chciałem, żebyś się odwrócił i go zobaczył. Jezus był tuż obok twojego policzka".

"Widziałem to wyraźnie. Widziałem biel i jej piękną twarz. I powiedziałem: Zrobiłeś to, zrobiłeś to. Ty, zrobiłeś to. Płakałem i dziękowałem... Niech wszyscy to usłyszą. Czekałem na uzdrowienie" - podzielił się emocjonalnie.

Następnie Máximo został zabrany na ekwadorski statek do połowu tuńczyków, gdzie wszyscy go dotykali i powtarzali: "to cud"; i skąd mógł nawiązać połączenie wideo, aby porozmawiać ze swoją córką i powiedzieć jej, że żyje.

Gatón mówi również, że zawsze modlił się pod koniec dnia, aby podziękować Bogu za życie i za to, że położył "na moim stole talerz jedzenia. Dziękuję Ci, Ojcze, że jesteś ze mną". Mówi też, że badania lekarskie, którym się poddał, wykazały, że wszystko jest w porządku: "Nie mam nic, nie mam cukrzycy" – twierdzi, że lekarze nie potrafią tego wyjaśnić.